به گزارش ایرنا، عنان در بخشی از این مصاحبه كه در تازه ترین شماره نشریه لوموند فرانسه چاپ شده، گفته است: ایران باید برای یافتن راه حلی مناسب درباره سوریه، در مذاكرات شركت كند زیرا روی این كشور تاثیرگذار است و ما نمی توانیم این امر را نادیده بگیریم.

عنان با رد شكست ماموریت خود در این مرحله، گفت: مساله سوریه از 16 ماه پیش آغاز شده، اما فقط سه ماه درگیر آن هستم. تلاش های زیادی صورت گرفته تا وضعیت آرام و بگونه سیاسی بهبود یابد. شواهد نشان می دهد كه موفق نشده ایم و شاید هم هیچ تضمینی وجود نداشته باشد كه موفق شویم. اما اینكه آیا ما شكل دیگر جایگزینی را هم مورد مطالعه قرار داده ایم؟ اینكه آیا گزینه های دیگری را هم روی میز گذاشته ایم؟ این را به شورای امنیت سازمان ملل گفتم و افزودم كه این ماموریت بدون زمان نیست، مثل نقش خودم كه بدون زمان نیست.

وی افزود: یكی از اهداف ژنو این بود كه برخی مشاركت كنندگان، (غرب، تركیه، روسیه و چین) برای یافتن راه حلی سیاسی مجددا بسیج شوند و حكومت های منطقه از تاثیر خود بر سوریه برای رسیدن به یك نتیجه مشخص استفاده كنند.

عنان ادامه داد: آیا راه دیگری وجود دارد؟ روسیه، مثل خیلی كشورهای دیگری كه دراین پرونده درگیرند، در سوریه و منطقه منافعی دارد. وقتی با این منطق حركت كنیم كه در میان مدت و درازمدت منافع مشتركی هم وجود دارد، پرسش اینگونه مطرح می شود كه چگونه از منافع خود دفاع كنیم؟

دبیركل اسبق سازمان ملل گفت: آیا، این موضوع كه كشورهای درگیر راهی برای همكاری پیدا كنند، خوب نیست؟ تا به این ترتیب بتوانند تضمین كنند سوریه تكه تكه نخواهد شد، مسائل به كشورهای همسایه منتقل نمی شود، وضعیتی غیرقابل كنترل در منطقه برای همه شكل نخواهد گرفت یا در مقابل، كشورها به راهی كه پیش گرفته اند، ادامه دهند و رقابتی مخرب را كه هر كسی نهایتا بازنده خواهد بود، پیگیری كنند؟ بیش از هر چیز، باید به سوری های گرفتار و مردم منطقه فكر كرد.

امیدوارم كه این منطق برنده شود، حداقل برای دفاع از منافع دولت ها كه خود خوب درك كرده اند. دراین صورت برای روسیه هم مثل همه كشورهای منطقه منفعتی دریافتن راهی برای همكاری وجود داد.

نماینده سازمان ملل در ادامه گفت: ایران نیز نقش ایفا می كند. این كشور باید جزو راه حل در نظرگرفته می شد زیرا تاثیراتی دارد و نمی توانیم این را نادیده بگیریم. اما آنچه مرا متعجب می كند این است كه این همه تفسیر و تحلیل در مورد روسیه صورت گرفته و می گیرد، اما در مورد ایران چیزی گفته نمی شود و تمركز انحصاری صرفا روی مسكو، اعصاب روس ها را خیلی به هم می ریزد.

عنان همچنین با تاكید بر بی توجهی به نقش كشورهای حامی مستقیم عناصر مسلح در سوریه نیز گفت: مهمتر اینكه چیزهای بسیار اندكی در مورد كشورهایی كه اسلحه و پول می فرستند و بر وخامت وضعیت در خاك سوریه دامن می زنند، گفته می شود. اینها همه كشورهایی هستند كه ادعا دارند می خواهند از طریق مسالمت آمیز راه حل پیدا كنند، در حالیكه خود تصمیمات فردی یا جمعی می گیرند كه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را هم تضعیف می كند.

عنان در این باره كه مخالفان سوری، معتقدند متن توافق ژنو امتیازات زیاد از حد بویژه به روس ها می دهد، نیز اظهار داشت: تاسف آور است كه مخالفان به این شیوه واكنش نشان می دهند. اطلاعیه ژنو توسط گروهی از دولت هایی كه 80 درصد آنها به عنوان عضو گروه دوستان سوریه شناخته می شوند، طراحی شده است و به همین دلیل، این ادعا كه مخالفان مورد 'خیانت' قرار گرفته اند، یا 'فروخته شده اند' عجیب و غریب است.

عنان در پاسخ به پرسش خبرنگار لوموند مبنی بر اینكه در نبود آتش بس، آیا حضور 300 ناظر سازمان بین الملل معنایی دارد؟ گفت: گاهی می شنویم كه گفته می شود، ناظران غیر مسلح، موفق نشدند خشونت ها را متوقف كنند. اما این موضوع هرگز نقش آنها نبوده است. آنها به سوریه اعزام شدند تا بررسی كنند و ببینند، آیا طرفین به تعهدات خود مبنی بر توقف خصومت ها عمل می كنند؟ و برای مدت كوتاهی در 12 آوریل، این اتفاق افتاد و هر دو طرف درگیری را متوقف كردند.

باورم نمی شد. از یك شبكه تلویزیونی شنیدم كه همه چیز آرام است. اگر چنین چیزی برای یك روز ممكن شده بود، چرا برای یك ماه طول نكشید؟ چرا دوباره تكرار نشد؟ بلكه برعكس خشونت ها بدتر هم شد. اما اگر وضعیت بهتر شود، ناظران آماده اند كار خود را از سر گیرند.

عنان همچنین در مورد تجربیات قبلی سازمان ملل یا توافقات دیگر در هجوم به كشورهای هدف با پوشش 'مسئولیت حفاظت' كه در زمان مسئولیت وی به عنوان دبیركل سازمان ملل متحد در بوسنی و رواندا اجرا شد و احتمال كاربرد آن در سوریه نیز گفت: صادقانه بگویم، شیوه ای كه 'مسوولیت حفاظت ' از طریق آن در لیبی مورد استفاده قرار گرفت، مشكلی را برای آن ایجاد كرده است. اكنون روسیه و چین خود را فریب خورده تلقی می كنند. این دو كشور قطعنامه ای را در سازمان ملل تایید كرده بودند كه در مورد فرایند تغییر رژیم تغییراتی داده شد. از نظر مسكو و پكن، این تغییر هدف اصلی تصمیم اتخاذ شده اولیه نبود. به محض اینكه از سوریه حرف می زنیم، موضوع یادآور ' فیلی داخل اتاق ' است.

نشریه لوموند همچنین در مطلب دیگری، به بررسی و تحلیل گذرای طرح عنان، شخصیت و نقش وی در حل موضوع سوریه و چالش های مربوط به آن پرداخته است.

این نشریه فرانسوی نوشت: دبیركل اسبق سازمان ملل ساده انگار نیست و در مورد سوریه محتاط حركت می كند. در مورد خطر اینكه مداخله نظامی صورت گیرد... مثل موافقتنامه دیتون در بوسنی كه پس از سه سال ناتوانی جامعه بین الملل، آخر تاثیر خود را نشان داد و سپس ماجرای عراق.

لوموند همچنین افزوده است: در رابطه با سوریه، هیچ كشوری مایل نیست خود را در حادثه قرار دهد. انتخابات ریاست جمهوری آمریكا در نوامبر 2012 از یك سو و بحران یورو از سوی دیگر، این وضعیت اجباری را ایجاد كرده است. همچنین نباید ایجاد عراق هراسی در سال 2003 را فراموش كرد و تا پایان ماه اوت نیز ماموریت كوفی عنان پایان می یابد...

این نشریه در پایان نوشته است: اكنون دبیركل سازمان ملل همه اراده شخصی را بكار گرفته، اما به نظر می رسد به این نتیجه رسیده كه سوریه به صحنه تئاتری بدل شده و در آن قدرت های مختلف جهانی و منطقه ا ی می خواهند با هم مسابقه بدهند.

اروپام **1495**1516